- رویارویی مسکو و آمریکا با نفوذ ایران در سوریه
انتخاب: مصطفی النعیمی در الجزیره نوشت: سوریه شاهد نبردهایی سر نفوذ در این کشور است و نقطه اوج این اختلافات به اداره مناطق نفوذ مربوط میشود. توافق‌های اخیر بین نیروهای روسی و صهیونیستی باعث تعمیق شکاف و تلاش مستقیم روسیه برای مهار نقش ایران در سوریه و بویژه، منطقه جنوبی شده است؛ جایی که بارها پایگاه‌های ایرانی هدف حمله نیروهای ائتلاف بین المللی و همچنین، اسرائیل قرار گرفته اند.
منطقه جنوبی
در ادامه این مطلب آمده است: با وجود کاهش درگیری‌ها در استان درعا و برقراری امنیت در جنوب سوریه، پس از سیطره نظام اسد بر منطقه، یک درگیری پنهان بین روس‌ها از یک سو و ایرانی‌ها، شبه نظامیان حزب الله و نیروهای سوری تحت حمایت ایران، از سوی دیگر، شکل گرفته است. این درگیری که البته به حدّ مقابله نظامی بزرگی نرسیده است، منحصر به اختلافات تاکتیکی در اداره منطقه و تقسیم نفوذ، از طریق بنا کردن پایگاه‌های نظامی در منطقه است.
منطقه مرکزی
استان حمص که نقطه وصل روابط فکری و اقتصادی و تنها راه زمینی به سمت ایران، از راه سوریه است. در همین رابطه، می توان درگیری بین دو طرف ایرانی و روسی را به اعتبارهای متعددی ارجاع داد، که عبارتند از:
1-با پایان رسیدن اقدام نظامی، طرح موضوع راه‌حل ی برای بحران سوریه و افزایش فشارهای امریکا برای کنترل حضور ایران در سوریه، روسیه نیز با آمریکا هم‌داستان شده و تلاش کرد از نفوذ ایران در سوریه بکاهد، چرا که هدف مشترکی با آمریکا داشت و ان، حفظ امنیت اسرائیل است.
2-روسیه تلاش می‌کند یگان‌های ارتش سوریه را برای مرحله آینده کنترل کرده و عناصر سوری را از ایرانی ها جدا کند.
3-منطقه مرکزی اهمیت زیادی برای برنامه ریزان طرح ایرانی دارد؛ چرا که نقطه وصل ایران به عراق و لبنان محسوب می شود و همین مساله، دخالت زودهنگام حزب‌الله در سوریه را تفسیر می‌کند.
با توجه به اهمیت منطقه مرکزی و به‌ویژه شهر حمص، به‌عنوان مسیر ارتباطی بین استان‌های سوریه، و تنش حاصل بین شبه نظامی روسی و ایرانی که اخیرا در برخی مناطق حلب و دیراور شعله‌ور شده، پیش‌بینی میشود که درگیری‌های مسلحانه‌ای بین دو طرف در منطقه مرکزی روی دهد.
منطقه شمالی
منطقه شمالی شاهد اختلافات شدیدی با ایرانی‌ها بوده و سهم زیادی در سرعت نشان دادن چراغ سبز برای گشودن فضای هوایی داخل سوریه، برای اشغالگران اسرائیلی در راستای انجام حملاتی به پایگاه های ایرانی و حزب‌الله لبنان، داشته است.
منطقه شرقی
اطلاعات اولیه حکایت از آن دارد که طبق توافقی بین ایران و روسیه در سوریه، استقرار نیروهای ایرانی بدون مرجعیت و موافقت روسیه صورت نمی گیرد. در همین راستا، تحت فشارهای بین‌المللی، حضور ایران در سوریه به طور عام و به‌ویژه در دیراور، محدود شد. آغاز این تفاهم‌ها، عقب‌نشینی ایران از دیراور و ظهور نظامی برجسته روسیه در اداره این کشور و به عزلت کشاندن نقش ایران بود؛ آنچه که به مخالفت و تمرّد ایران و نپذیرفتن آن توافق‌ها منجر شد.
در این میان، برگ برنده ایران آن است که نیروهای آن به شکل پراکنده در جای جای سوریه حضور دارند و همین مساله باعث ضعف موضع روسیه در قبال هم پیمانش، تهران شده است.
درباره این سایت